Diagnoza Autyzmu i Zespołu Aspergera

Na proces diagnozy autyzmu i zespołu Aspergera składa się:

• Diagnoza psychologiczna – diagnoza przeprowadzana jest w celu określenia rozwoju funkcji poznawczych, emocjonalno-społecznych i percepcyjno-motorycznych. Badanie psychologiczne skoncentrowane jest na: określeniu potencjalnych możliwości dziecka, wyjaśnieniu przyczyn trudności dziecka w uczeniu się, przyswajaniu materiału szkolnego, wyjaśnieniu przyczyn problemów wychowawczych, zaburzeń zachowania.
• Wywiad z rodzicami (opiekunami dziecka) – spotkanie rodziców z diagnostą, mające pomóc ustalić jak do tej pory przebiegał rozwój dziecka. Pytania zadawane podczas wywiadu odnoszą się do: rozwoju fizycznego, komunikacji, zabawy oraz relacji społecznych. Wywiad kliniczny ma charakter ustrukturyzowanej rozmowy i powinien być przeprowadzany bez obecności dziecka.
• Analiza dokumentacji medycznej/psychologicznej dziecka – ważne jest, by rodzice dostarczyli możliwie najobszerniejszą dokumentację medyczną, pedagogiczną, psychologiczną, logopedyczną oraz jeżeli posiadają – materiały video zawierające nagrania niepokojących zachowań dziecka. W oparciu o nie zespół diagnostyczny dokonuje analizy niezbędnej na dalszym etapie badania.
• Badanie ADOS-2, które pozwala na określenie czy u osoby badanej występują cechy ze spektrum autyzmu. Badanie za pomocą ADOS-2 jest elementem tzw. klinicznej diagnozy autyzmu. W bardzo dużej liczbie przypadków diagnoza na bazie ADOS-2 ma pełne pokrycie z kierunkiem klinicznej diagnozy autyzmu. Badanie przeprowadzane jest przez dwóch diagnostów – psychologa i pedagoga.
• Konsultacja logopedyczna – (w przypadku, gdy podczas diagnozy psychologiczno-pedagogicznej są wskazania do  konsultacji logopedycznej). Spotkanie z  logopedą ma na celu ocenę stopnia rozwoju mowy, aparatu artykulacyjnego, możliwości neurologicznych wykształcenia mowy u dziecka, które nie mówi  lub u którego stopień rozwoju mowy jest nieadekwatny do wieku.
• Konsultacja diagnosty SI – (w przypadku, gdy podczas diagnozy psychologiczno-pedagogicznej są wskazania do konsultacji zaburzeń integracji sensorycznej).
• Opracowanie wyników diagnozy i omówienie wniosków – na tym etapie zespół diagnostyczny opracowuje pisemną opinię, uzupełnia diagnozę o opis poszczególnych objawów kryterialnych występujących lub niewystępujących u dziecka.
• Badanie lekarskie (psychiatryczne) – dalszym etapem jest spotkanie dziecka z doświadczonym w pracy z osobami z zaburzeniami rozwoju ze spektrum autyzmu lekarzem psychiatrą. Podczas tego spotkania ocenia się również stan somatyczny pacjenta. Lekarz może zasugerować potrzebę dodatkowych konsultacji medycznych (badania neurologiczne, genetyczne, metaboliczne, okulistyczne, audiologiczne, foniatryczne itd.)
• Przekazanie rozpoznania – to ostatni proces diagnostyczny. W wyniku wszystkich powyższych działań rodzice otrzymują pisemną diagnozę psychiatryczną dziecka postawioną wg obowiązujących w Polsce kryteriów diagnostycznych ICD-10 (Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Zaburzeń Psychicznych). Otrzymana diagnoza stanowi podstawę do ubiegania się o zaświadczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na autyzm, lub Zespół Aspergera w publicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, jak również o zaświadczenie o niepełnosprawności.