ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, występuje u około 4% ludzi na świecie, a szczególnie dotyka męską część populacji.
Test Conners 3 można wykonać w przypadku wystąpienia następujących objawów:
Występowanie tych symptomów zwykle zauważają rodzice, jednak sam wywiad, rozmowa ze specjalistą nie wystarczają do postawienia diagnozy.
Dziecko, które ma ADHD, jest praktycznie w ciągłym ruchu, nie może się skoncentrować na wielu czynnościach, w tym także na nauce. Wszystko to powoduje, że zwykle dzieci z ADHD mogą osiągać niższe wyniki w szkole, a także otrzymują gorsze oceny z zachowania. Bardzo duże znaczenie ma zrozumienie wykazywane przez nauczycieli, a także dostosowanie tempa nauki i programu do konkretnego ucznia.
Diagnostyka ADHD jest niezwykle złożonym procesem, wymagającym połączenia przynajmniej kilku metod, takich jak:
Dopiero na podstawie tych danych możliwe jest zdiagnozowanie ADHD.
Nie można dokonywać diagnozy tylko jednym kwestionariuszem lub po jednej rozmowie z rodzicami, ponieważ szczególne znaczenie ma tutaj złożoność problemu i konieczna jest dokładna analiza.
Diagnostyka ADHD ma szczególne znaczenie w kontekście dalszego procesu leczenia, dlatego tak ważna jest dokładność i skrupulatność, a także wykorzystanie odpowiednich metod badawczych.
Pełne spektrum objawów ADHD ujawnia się najczęściej między 6. a 12. rokiem życia dziecka, jednak czasami wstępnej diagnozy można dokonać nieco wcześniej, na przykład wtedy, gdy maluch skończy 5 lat. Psychologowie najczęściej dokonują diagnozy u dzieci w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym. Wiele zależy także od zastosowanego narzędzia badawczego, na przykład konkretnego kwestionariusza. W tym miejscu warto zaznaczyć, że diagnozą ADHD zajmuje się psycholog dziecięcy, który ma odpowiednią wiedzę na ten temat, wysoki poziom kompetencji i doświadczenie.
Conners 3 to kwestionariusz do diagnozy ADHD i zaburzeń współwystępujących.
Diagnozy tym kwestionariuszem można dokonać u dziecka lub nastolatka w wieku od 6 do 18 lat.
Narzędzie zostało opracowane w trzech głównych wersjach:
Metoda Conners 3 została oparta na wytycznych z DSM-5, czyli jednego z podstawowych i najważniejszych podręczników do diagnozy psychologicznej. W kwestionariuszu Conners 3 znajdują się skale treściowe, kontrolne, objawowe. Conners 3 bada następujące obszary:
Dodatkowo w kwestionariuszu znajdują się:
Na tej podstawie można stwierdzić, że kwestionariusz Conners 3 jest bardzo dobrze dopasowany do skal objawowych DSM, dzięki czemu dobrze sprawdza się w trakcie całościowej diagnozy u danego pacjenta.
Badanie narzędziem Conners 3 przeprowadza się w formie papierowej. Do badania wykorzystuje się kwestionariusze Conners 3.
Dzięki badaniu testem Conners 3 budowana jest wstępna diagnoza ADHD, a tym samym stwierdzenie prawdopodobieństwa występowania tego zaburzenia u danej osoby. Testy Conners 3 są zazwyczaj wykonywane wraz z innymi, aby uzyskać całościowy wgląd w problem pacjenta i postawić diagnozę oraz stworzyć zindywidualizowany plan terapii. Test można również wykonać podczas trwania terapii, aby zmierzyć jej efekty i w razie potrzeby zmodyfikować. Analiza wyników opiera się na normach wiekowych, normach dla obu płci oraz łączonych i w odniesieniu do wykorzystanej wersji kwestionariusza. W efekcie badania otrzymujemy pogłębiony profil osoby badanej.